Historia
Z powrotem

„Naruts” - to hotel prowadzony przez rodzinę, znajdujący się przy wileńskiej ulicy Pilies (Zamkowej) w budynkach pałacowych z XV-XVI w., które w różnych okresach należały do różnych litewskich dynastii szlacheckich. Budynki hotelowe, położone w sercu wileńskiej starówki, są pod ochroną państwa i znalazły się na liście zabytków światowego dziedzictwa UNESCO. Hotel „Narutis” - najstarszy w Wilnie i jeden z najstarszych w Europie Wschodniej, po raz pierwszy został wymieniony w wydanym w 1581 r. w Kolonii „Albumie Miast Świata” jako miejsce oferujące nocleg podróżnym.

Budynki hotelowe, odzwierciedlające ukształtowane przez wieki różne style architektoniczne, takie jak gotyk, barok i klasycyzm przez cały czas były ściśle powiązane z usługami noclegowymi dla gości Wilna. Wiadomo, że na początku XX wieku funkcjonował tu Hotel Wersal, a w 1939 r. podwoje otworzył tu hotel Narocz (noszący nazwę opiewanego rzez Adama Mickiewicza jeziora na Białorusi – po litewsku – „Narutis”) rozpoczynając najnowsze dzieje hotelu.

Historia hotelu „Narutis” i wchodzących w jego skład budowli jest ściśle związana z historią najbliższego jego sąsiada – Uniwersytetu Wileńskiego. W XVIII wieku przy Uniwersytecie (zwanym wówczas Akademią) powołane tu zostało „Nobilium”. Po zamknięciu Collegium budynki te zostały przejęte przez Wydział Medyczny Uniwersytetu Wileńskiego, który został następnie przekształcony w Akademię Medyko-Chirurgiczną. Zachował się z niej wspaniałe pomieszczenie (zwany teraz Salą Kolumnową) dawnej jadalni profesorskiej (refektarza), której ściany i sufit zdobi polichromia o tematyce mitologicznej z połowy XVIII wieku.

W pomieszczeniach obecnego hotelu, a onegdaj zajmowanych przez profesorów Uniwersytetu Wileńskiego - pracowało i mieszkało wielu wybitnych ludzi nauki i sztuki, o nazwiskach ściśle związanych z historią Wilna, Litwy i krajów ościennych, w szczególności Polski. Tu mieszkał pisarz i historyk Józef Ignac Kraszewski, który wydał wiekopomne czterotomowe dzieło historyczne „Wilno od początków jego do r. 1750”. Swe dzieciństwo i młodość w profesorskim mieszkaniu swego ojczyma spędził tu poeta Juliusz Słowacki, bywał tu również poeta Adam Mickiewicz. Profesor Jean Emmanuel Gilibert na dziedzińcu otoczonym przez budynki hotelowe w 1782 r. założył Ogród Botaniczny i pierwszą Oranżerię Uniwersytecką. Przypominają o tych faktach tablice pamiątkowe na fasadach hotelu.